انواع فر آشپزخانه بر اساس محل قرارگیری و نوع ساختاری که دارن، اغلب به 3 دسته کلی زیر تقسیم میشن:
- فر اجاق گاز مبله
- فر توکار
- فر روکار
در ادامه هر کدام را به طور جداگانه توضیح میدیم و تصویر هر مدل رو با هم می‌بینیم.
1. فر اجاق گاز مبله
رایج‌ترین فر در آشپزخانه‌های قدیمی همین فرها هستن. اجاق گازهای مبله شامل دو بخش شعله گاز و فر هستن. قسمت رویی شعله‌های اجاق گاز هستن و در قسمت پایین، فر قرار گرفته. لازم به ذکر است که فر می‌تونه به صورت کشویی و دو طبقه و یا ساده باشه. در حالت کشویی، می‌شه به طور همزمان دو خوراک مختلف رو تهیه کرد بدون اینکه تماسی با همدیگه داشته باشن. اجاق گازهای کشویی ظاهر خاص و زیبایی هم دارن. نیازی به یادآوری نیست که این نوع فرها بسیار جاگیر و سنگین هستن و در آشپزخانه‌های امروزی کمتر به کار می‌رن.
2. فر توکار
این نوع فر که شیک‌ترین فر موجود در بازار حال حاضر هست، در داخل دیوار تعبیه می‌شه و هیچ فضای اضافی اشغال نمی‌کنه. تمیز کردن این فر کار راحتیه چون بخش اعظم اون داخل دیوار هست و از غبار و لکه‌های چربی در امان هستش. البته که نصب اون‌ها زحمت بیشتری داره و لازم است محاسبات دقیقی انجام بشه تا به درستی در داخل دیوار قرار بگیره. اتصالات برق هم نیاز به توجه ویژه‌ای دارن. اندازه‌های استاندارد تعریف شده در بازار برای فرهای توکار، 60، 90 و 120 سانتی متر هست.
3. فر روکار
تفاوت این دسته با دسته‌ی قبل یعنی فرهای توکار، در نحوه‌ی قرارگیری اون‌ها هست. وگرنه کارکردی مشابه همدیگه دارن. فر روکار، همون طور که از اسمش معلوم هست، داخل دیوار نصب نمی‌شه و فضای بیشتری رو اشغال می‌کنه. از طرفی قابل حمل هست و هر زمان حوصله شما سر رفت و قصد تغییر دکوراسیون داشتین، می‌شه به راحتی جا به جا شه و موقعیت اون رو تغییر بدین.
انواع فِر از نظر انرژی مصرفی چگونه هستند؟
در فرها هم مشابه اجاق گازها، از منابع مختلفی برای ایجاد حرارت استفاده می‌شه که عبارت اند از:
- فر با انرژی مصرفی گاز
- فر با انرژی مصرفی برق
- فر با انرژی مصرفی ترکیبی (برق و گاز)
در ادامه با هر یک از این روش های تامین انرژی در انواع فرها آشنا میشیم تا بتونیم انتخاب آگاهانه و درستی برای فر آشپزخانه خودمون داشته باشیم.
1. انرژی مصرفی گاز (فرگازی):
این نوع که بیشتر در ایران رایج هست، مستقیماً به گاز شهری وصل می‌شه. در صورت قطع برق به فعالیت خودش ادامه می‌ده که مزیت مهمی محسوب می‌شه. بعلاوه، به خاطر پخش متعادل حرارت، فضای مرطوبی فراهم می‌شه که برای پخت پیتزا و گوشت انتخاب مناسبی هستش.
فرهای گازی دوام بالایی دارن و خیلی سریع سرد و خیلی سریع گرم میشن. البته که این فرهای معایبی هم دارن.
به طور مثال:
کنترل دمایی کمتری رو در این فرها شاهد هستیم و تنوع نسبتاً پایینی دارن. برنامه‌پذیر نیستن و نمی‌شه برای پخت انواع مختلف غذا از برنامه‌های خود فر کمک گرفت. و نکته‌ی مهم دیگه اینکه استفاده از این سوخت، خطرات خاص خودش رو داره و بهتره نکات ایمنی با دقت رعایت بشه تا خطر نشت گاز و یا آتش سوزی به حداقل برسه.
2. انرژی مصرفی الکتریسیته (فر برقی):
این حالت، باب میل متخصص‌های آشپزی هست. تامین حرارت فرهای برقی به کمک المنت‌های حرارت اتفاق می‌افته و حرارت به طور یک دست و ایده آل در تمام فر منتشر می‌شه. کنترل دمایی در این فرها به مراتب از فرهای گازی بیشتر است و برای پخت و پزهای خشک (مثل نان، شیرینی و …) مناسب هستن. با سایر ویژگی های مثبت و منفی این فرها در ادامه آشنا میشیم.
مزایای فرهای برقی چیست؟
سایر ویژگی های مثبت این فرها عبارت است از:
- فرهای برقی برای روشن شدن، فقط کافی است تا به پریز برق شهری متصل بشن (احتیاجی به اتصال گاز و دردسرهای اون نیست).
- این فرها برنامه پذیر هستن و با کمک تنظیم دقیق دما و مدت زمان مورد نیاز، آشپزی رو راحت‌تر می‌کنن.
- از طرفی، تعمیر بسیار راحتی دارن و قطعات اون‌ها بدون دردسر در بازار پیدا می‌شه. حالا ببینیم این فرها چه مشکلاتی دارن!
مشکلات فرهای برقی چست؟
از مهم ترین مشکلات فرهای برقی این هست که علاوه بر گران قیمت بودن، هزینه‌ی مصرف برق برای این فرها به نسبت بیشتر از مصرف گاز هست. چون در کشور ما سوخت‌های فسیلی ارزان هستن.
